Iedere drie weken kwamen we daar om behandeld te worden door een psychologe, bewegingsdeskundige en een diëtiste. Voor de 10 cliënten was het toch wel een bewogen jaar. Hoe nu verder na een maagverkleining? In het begin vliegen de kilo's er af. Maar dat blijft niet duren en het is ontzettend handig om hulp te krijgen. Om een betere gezondheid en een nieuwe levensstijl te ontwikkelen. Dat alles werd door ondersteuning van het team in het obesitas kliniek gedaan.
Als ik naar mij zelf kijk ben ik redelijk tevreden. Ik wil niet te negatief over komen. Maar als ik eerlijk ben, had ik er toch meer van verwacht. Toen ik de start maakte kreeg ik te horen dat het heel intensief is. Daar ben ik het niet mee eens. Ja, er werd veel heel veel gepraat. Maar daar bleef het bij. Bij de bewegingsdeskundige hebben wel wat gesport en wandelingen gemaakt. Maar echt intensief was dat niet. Natuurlijk je moet het zelf doen, dat weet ik. Maar als je dan aan zo'n sessie begint verwacht je er toch meer van. Om niet te pessimistisch te zijn ben ik blij dat ik het gedaan heb! Ik ben zelf een flink aantal kilo's kwijt geraakt. En dat heb ik echt te danken aan de adviezen en tips die ik mee nam uit het obesitas kliniek. Zowel van de mensen daar maar ook zeker van de 9 andere personen waar mee ik deze sessie volgde. Daarom wil ik even stil staan bij deze personen.
De ondersteuning die we als groep onderling gaven. Was hart verwarmend en heel belangrijk. Samen zit je met het zelfde probleem. Om een oplossing te zoeken om gewicht te verliezen. Dat gaat bij de één makkelijker dan de andere. Maar om door goed naar elkaar te luisteren krijg je nieuwe tips en adviezen om uit te proberen. Zo ontstaat er een band, die steeds hechter wordt. Dat was vandaag wel heel duidelijk toen we een opdracht kregen. Bij de psychologe kregen we een A4 waar je post-its op moest plakken. Op iedere post-it moest een positieve noot staan voor elke deelnemer. Dat was een emotioneel moment. Want de warme boodschappen vlogen je om de oren. Een voorbeeld kan ik laten zien van het A4 wat ik kreeg:
Deze positieve notities zijn me erg dierbaar. Daarom ga ik ze allemaal een keer goed vast plakken. Om het vervolgens in te lijsten. Waarna ik op zoek ga naar een mooie plek in huis waar dit komt te hangen.
Van de obesitas kregen we ook een mooi symbool. Een replica van een beeld wat staat in de obesitas kliniek te Hilversum. Het straalt zoveel positieve kracht uit. Ik heb deze inmiddels een mooie plaats gegeven. Als herinnering aan de tijd van deze behandeling. Maar ook als motivator om door te gaan waar ik mee bezig ben, kilo's verliezen.
Één van de deelneemsters verraste ons op het laats van de ochtend nog met een mooi present. Een schitterende witte roos, met een lief kaartje en gelukspoppetje.
Het was een mooie en liefdevolle ochtend. Omdat onze diëtiste in bespreking was hebben we het laatste uur gebruikt om nog even lekker te kletsen. Moet kunnen, vonden wij ook. Een aantal van ons groepje zit op social media. Dus kunnen we elkaar virtueel nog volgen. Maar om het contact warm te houden hebben we afgesproken om ieder half jaar of jaar bij elkaar te komen. Voor een leuke activiteit, flink bij te kletsen en elkaar te bewonderen. Zo zal onze eerste meeting zondag 10 november zijn. Waar ik nu al naar uit kijk. Afgelopen jaar hebben we veel gesproken, er hebben tranen gevloeid maar boven al is er veel gelachen! En dat is belangrijk. Misschien ben ik aan het begin van dit stuk wat negatief. Is het wel zo dat ik iedereen die een maagverkleining krijgt dit aanbeveel. Want het is de ondersteuning die je nodig hebt.
Het afgelopen jaar heb ik veel gepraat, nagedacht en knopen door gehakt. Om te werken aan een nog mooiere toekomst. Dat heeft wat veranderingen met zich mee gebracht. Want ik ben er achter gekomen dat ik vooral mijn rust moet hebben. Neem ik teveel hooi op mijn vork is dat een gevaarlijke valkuil. Ik pak alles aan waar ik positieve energie van krijg. Maar neem op tijd een pas terug om aan me zelf te denken. Wil iemand een keer uitgebreid met mij praten over deze behandeling. Laat me dat weten. Het is lastig omdat allemaal in één blog te vertellen. De aanleiding van dit verhaal was voornamelijk de groep. We zijn allemaal dichter naar elkaar toe gegroeid. De ene eerder dan de andere. Maar het gebeurde en dat is een fantastisch resultaat! Waar door er een band is ontstaan om elkaar te blijven zien. Tanja, Janneke, Louise, Theo, Mila, Habibe, Yasemin, Wilma en Celia bedankt voor de fijne tijd die we samen in Eindhoven hadden!
En wie ik zeker niet mag vergeten zijn Saskia, Yvonne, Joset en alle andere van de obesitas kliniek in Eindhoven. Zonder hun specialisme hadden wij het toch lastig gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten